RATNE PRIČE 1999. - Prava istina o Košarama: Napad na granicu

Pripreme za kopneni proboj dr­žavne granice, koji je agresor pokušao 1999. godine tokom zločinačke NATO agresije na tadašnju SRJ sa teritorije Re­publike Albanije, prvo na području karaule Košare, a potom na području Paštrika, zapravo su počele još daleke 1990. godine. U periodu od 1990. do 1997. godine izvršene su obimne pri­preme za šiptarsku oružanu pobunu na Kosovu i Metohiji. Tokom 1991. i 1992. godine u tajnim logorima u Albaniji vojnu obuku je završilo oko 20.000 terorista. Američka obaveštajna služba CIA je u logorima blizu jugosloven­sko-albanske granice obučavala šiptarske teroriste. Bez Albanije, Nemačke i SAD ne bi bilo ni terorističkog OVK. Te tri zemlje su stvorile, pripremile, naoružale OVK i preko njega izazva­le rat na Kosmetu.

Režim u Albaniji je u sklopu strategije stvaranja „velike Albanije“ i nepriznavanja međunarodno priznate albansko-jugoslovenske granice nastojao da od 1991. godine masovnim prelascima svojih građana na Kosmet jednostav­no izbriše granicu. Bilo je brojnih pokušaja da velike grupe ljudi ilegalno pređu granicu.

Tokom 1992. godine, ilegalni prelaznici iz Albanije izazvali su desetine graničnih inci­denata. U nastojanju da stvori sigurne koridore za ubacivanje naoružanja i terorista sa svoje teritorije na teritoriju Srbije, Albanija je 1993. godi­ne izazvala 51 granični incident na granici sa našom zemljom, kojom prilikom je iz zasede ubijen jedan naš graničar sa karaule Bogićevi­ca.

Foto: JOEL ROBINE / AFP / Profimedia

Sistematskim ubacivanjem terorista i nao­ružanja sa svoje teritorije na Kosmet, Republi­ka Albanija je sprovodila neprekidnu agresiju na SRJ, koja je posebno došla do izražaja tokom pobune Albanije protiv režima Salija Beriše u prvoj polovini 1997. godine, kada je došlo do potpunog raspada albanskih oruža­nih snaga i krađe 650.000 komada raznovrsnog oružja, 20.000 tona eksploziva i 1,5 milijar­di metaka iz vojnih skladišta, i nakon nje. To oružje je došlo u ruke organizovanih bandi u čijem je sastavu bio i znatan broj Šiptara sa Kosme­ta. Pobunjenici su 12, 13. i 14. marta opljačka­li, srušili i zapalili skoro svih 55 karaula, koliko ih je bilo na granici prema SRJ. Po­sle toga Albanija je u potpunosti prestala da obezbeđuje državnu granicu prema SRJ, čime su naširoko otvorena vrata za ilegalne prelaske. 

Tokom te godine su registrovana 92 granič­na incidenta, od toga 27 oružanih, na jugoslo­vensko-albanskoj granici. Većinu oružanih napada na granične patrole Vojske Jugoslavije izvršile su organizovane šiptarske teroris­tičke grupe koje su pokušale da se ubace sa teritorije Albanije na Kosmet. Američi stručnjak za delovanje tajnih službi Džon Vitli kaže da je prikrivena podrška kosovskim se­paratistima bila zajednička operacija američke CIA i nemačkog BND, a osnovni zadatak da formira i finansi­ra OVK preuzela je Nemačka.

Foto: Privatna arhiva

U drugoj polovini 1997. i u prvoj polovini 1998. godine svakodnevni pokušaji ilegalnog ulaska terorista i unošenje oružja iz Albanije na prostor Kosova i Metohije poprimaju sva obeležja agresije na SRJ. U toku 1997. godine na granici SRJ sa Albanijom registrovana su 92  granična incidenta od čega 27 oružanih. U pe­riodu od 1. januara do 15. oktobra 1998. godine registrovano je 197 graničnih incidenata, od toga 146 u zoni odgovornosti Prištinskog kor­pusa. Štiteći državnu granicu od albanskih terorista, pripadnici Prištinskog korpusa su u graničnom pojasu prema Albaniji uhapsili 822, ranili 836 i likvidirali 666 terorista. U tim akcijama poginulo je 33, a ranjeno 96 grani­čara Vojske Jugoslavije.

Za izvođenje kopnene operacije na Kosmetu u Albaniji se nalazilo oko 15.000 pripadnika OVK. Tim snagama pomoć su pružile je­dinice MUP i vojske Republike Albanije, u kojima je izvršena mobilizacija rezervnog sas­tava, a grupisane su prema našoj granici, gde je raspoređeno oko 5.000 vojnika.

Po svim elementima, Albanija je direktni učesnik u agresiji na SR Jugoslaviju. Ona je u potpunosti bila logistička baza koja je orga­nizacijski, materijalno i na druge načine pri­premila i podržala delovanje šiptarskih te­rorista i stavila se na stranu NATO u oružanoj agresiji na Jugoslaviju. Praktično, Albanija je bila operacijska osnovica i za teroriste i za NATO. Albanija je nosi­lac ideje stvaranja „velike Albanije“.