POSMRTNI OSTACI STIŽU U UŽICE: Tužan ispraćaj Ljubomira Simovića!

Na jučerašnjem ispraćaju Ljubomira Simovića, jednog od najznačajnijih pesnika srpskog jezika, Matija Bećković je govorio o njegovom značaju i doprinosu književnosti. Bećković je istakao da se Ljubomir ne oprašta od života leteći sa vranama, već na krilima svojih knjiga, stvarajući tako trajni trag u srpskoj književnosti.

Foto: Tanjug/S. RADOVANOVIĆ

- Opraštamo se od Ljubomira Simovića koji ne leti u Užice sa vranama, nego na krilima svojih knjiga, zbog kojih bi se ono s ponosom moglo zvati Ljubovo, kao što se bez razloga i smisla zvalo Titovo - besedio je Matija Bećković juče stojeći kraj odra svog prijatelja, prenosi Blic.

Mnoštvo ožalošćenih okupilo se kako bi se oprostili od ovog velikog umetnika, prisustvujući opelu i kremaciji u Beogradu, nakon čega je Simović sahranjen u Užicu, u porodičnoj grobnici.

Sećanja i reči Bećkovića

Bećković je podelio svoja sećanja na trenutke kada je prvi put čuo za Ljubomira Simovića, još kao gimnazijalac 1958. godine. U tom periodu, u izdanju Kluba studenata u Užicu objavljena je njegova prva zbirka, koja je ostavila snažan utisak na mladog Matiju. Bećković se prisetio i anegdote o tome kako je Simovića video u Valjevu, gde je došao u posetu rođacima. Naglasio je da je upoznavanje sa Simovićem 1960. godine, kada je doneo poemu "Vera Pavladoljska" u redakciju "Vidika", bilo presudno za njegov umetnički put.

Simović kao čudo u poeziji

Matija Bećković je sa dubokim poštovanjem govorio o Ljubomiru Simoviću kao o "čudu u poeziji". Istakao je njegovu sposobnost da piše jasno i razgovetno, s posebnim naglaskom na Vukov savet da koristi narečje svog kraja. Njegove drame su istovremeno poeme i pozorišne predstave, a kratke pesme su često scene iz drame. Bećković je podvukao da je Simović uistinu postigao veliki pesnički oblik, čime je stvorio značajno mesto u srpskoj književnosti.

Foto: Republika.rs

Umetničko bratstvo na ispraćaju

Na ispraćaju, dramski umetnik Voja Brajović je govorio odlomke iz Simovićeve drame "Putujuće pozorište Šopalović", dok su se u tužnoj publici mogli videti mnogi umetnici i akademici, uključujući poznate glumce poput Cacija Mihailovića i Svetlane Bojković. Ovaj skup umetnika bio je dirljiv izraz poštovanja prema Simoviću, koji je svojim radom ostavio neizbrisiv trag u srpskoj kulturi. 

BONUS VIDEO: