DŽEJ I AKTERI "BOLJEG ŽIVOTA" USKORO NA CELOJ PLANETI: Netfliks našao INSPIRACIJU za novu seriju!

Foto: youtube.com/printscreen

Gledaće ih svi...

Trenutno dva projekta Netfliksa su dobar primer za to.

Francusku seriju “Lupen” pratilo je više od 70 miliona korisnika, oborivši sve rekorde gledanosti. U drugoj epizodi moglo se primetiti da se u zatvorskoj ćeliji nalaze srpska zastava i crtež Svetog Save. Neki su to videli kao “pljuvanje” po Srbima, ali to je već preterivanje.

Kritičari iz Srbije primetili su da turska serija “Etos” sa ove mreže ima dosta sličnosti sa našim podnebljem.

- Međusobna povezanost ličnosti i sudbina u “Etosu” mnoge može da podseti na legendarnu Pavićevu seriju “Bolji život”, u čijem središtu je beogradska porodica Popadić u epohi poznog realsocijalizma. Međutim, ako “Bolji život” najoštrije kontrastira društvo u rasponu od Emilije, prefinjene profesorke latinskog iz kruga dvojke, do kamenoresca Macole iz beogradskog predgrađa, društvena panorama “Etosa” mnogo je šira. Ona ide od kurdske porodice rascepljene između oportunističkog odnosa prema turskoj vladi i političkog otpora, preko glumice u turskim sapunicama, bogatog plejboja, depresivne žrtve silovanja iz ubogog turskog sela i nekadašnjeg vojnika koji radi kao izbacivač u noćnom klubu i zbog nagomilanog stresa nije u stanju da civilizovano komunicira, pa sve do hodžine ćerke koja je gej i zaljubljenica u tehno muziku. Serija na trenutke podseća i na uglavnom potcenjenu seriju RTS “Moj rođak sa sela”. Ako se isključe džemsbondovska hladnokrvnost i promišljenost pukovnika Vranića i žovijalnost seoskog plejboja Drakčeta, u ovoj seriji prikazane su dileme i tenzije kroz koje prolazi jedna porodica u posttranzicionoj Srbiji- navode kritičari “Oko magazina” na RTS.

Zanimljivo je i to da su našli paralelu sa pevačem Džejem Ramadanovskim.

Foto: youtube.com/printscreen

Inspiracija za serije... Džej Ramadanovski

-I odjavna špica podvlači dubinu ove društvene studije. Epizode se završavaju numerama pevača Ferdija Ezbegena. Izbor nije slučajan: Ferdi je u Turskoj sedamdesetih godina prošlog veka bio i društveni fenomen. Dete oca muslimana i jermenske majke, koji su emigrirali sa Krita, pre nego što je postao Ferdi bio je hrišćanin Ferdinand Ezbegen. Uz to, bio je homoseksualac u Turskoj, i to u epohi u kojoj to nije bilo prihvatljivo ni u najliberalnijim društvima Zapada. Poput nedavno preminulog Džeja Ramadanovskog, i Ferdi se kao potpuni autsajder pojavio sa društvene margine, a njegovu muziku su voleli svi: kao što su se u Džejovim pesmama pronalazili kriminalci i intelektualci, bogati i siromašni, “prva” i “druga” Srbija, tako su i Ferdijevu muziku voleli i Turci koji su se tih godina u potrazi za boljim životom doseljavali u Istanbul iz anadolskih sela, kao i starosedelačka istanbulska elita- završavaju svoju analizu.